Nieuws

Info: https://www.arti.nl/tentoonstelling/salon-2022/

Dit jaar zal ik zelf door omstandigheden niet deelnemen met een schilderij maar wel met een gedicht, geschreven n.a.v. het plotselinge overlijden van Arti lid Fabrice.

i.m. Fabrice

geen keiharde knallen
in onze straat vannacht
het nieuwe jaar begint
ook in dit opzicht zacht

men toostte iets te hard
’s morgens ligt de straat
bezaaid met scherven
‘geluk’ dacht ik toen maar

de zon die scheen alvast
mijn lentejasje aangedaan
op een bankje in het park
de accu lekker opgeladen

abrupt vanavond het bericht
dat hij er ineens niet meer is
die met scherven onze stad
nog mooier wilde maken

lieve Fabrice rust zacht

anke labrie
(01-01-2022)

______________________________________________

Het gedicht van Dylan Thomas ‘Do not go gentle into that good night’

door mij in het Nederlands vertaald (2009)
is opgenomen in de Roemeense roman ‘Solenoïde’ uit 2015 van Mircea Cartarescu, ín de Nederlandse vertaling hiervan door Jan Willem Bos

De roman is onlangs uitgegeven bij De Bezige Bij (september 2022)

Ga niet zachtmoedig in die goede nacht

Ga niet zachtmoedig in die goede nacht,
Vlam ouderdom, vecht tegen de natuur;
Raas, raas tegen het dovend licht met kracht.

Een wijs man die het donker passend acht,
Het licht der rede faalt in ’t laatste uur,
Gaat niet zachtmoedig in die goede nacht.

Een goed man die pas tegen ’t eind bedacht,
Wat licht had kunnen doen, raakt overstuur,
Raast, raast tegen het dovend licht met kracht.

Een woest man die als buit wat zon meebracht,
Betaalt zijn dichterlijke vlucht ook duur.
Gaat niet zachtmoedig in die goede nacht.

Een ernstig man, verblind, ziet onverwacht,
hoe vrolijk blikken konden zijn, hoe puur.
Raast, raast, tegen het dovend licht met kracht.

En u, mijn vader, stervend, smeek ik zacht,
Vloek, zegen, mij met tranen heet als vuur.
Ga niet zachtmoedig in die goede nacht.
Raas, raas tegen het dovend licht met kracht.

‘Do not go gentle into that good night’ van Dylan Thomas
Vertaling Anke Labrie 2009.

Do not go gentle into that good night

Do not go gentle into that good night,
Old age should burn and rave at close of day;
Rage, rage against the dying of the light.

Though wise men at their end know dark is right,
Because their words had forked no lightning they
Do not go gentle into that good night.

Good men, the last wave by, crying how bright
Their frail deeds might have danced in a green bay,
Rage, rage against the dying of the light.

Wild men who caught and sang the sun in flight,
And learn, too late, they grieved it on its way,
Do not go gentle into that good night.

Grave men, near death, who see with blinding sight
Blind eyes could blaze like meteors and be gay,
Rage, rage against the dying of the light.

And you, my father, there on the sad height,
Curse, bless, me now with your fierce tears, I pray,
Do not go gentle into that good night.
Rage, rage against the dying of the light.

Dylan Thomas

_____________________________________________________________